Δεν ανήκω σε κόμμα. Κατά καιρούς μερικά κόμματα ανήκουν σε μένα – δηλαδή προσεγγίζουν περισσότερο τις απόψεις μου και τα ψηφίζω. Νέα Δημοκρατία πάντως δεν έχω ψηφίσει, παρόλο που είχα φιλικές σχέσεις με τον ιδρυτή της – ο οποίος το γνώριζε.

Έτσι θα μπορούσε να μου είναι αδιάφορο ποίος εκ των δύο επικρατέστερων θα εκλεγεί πρόεδρος του κόμματος. Αλλά, δυστυχώς, η παρουσία κάποιου στην προεδρία ενός κόμματος εξουσίας, επηρεάζει όλη την πολιτική σκηνή. Έτσι θα πρέπει να δούμε ποιος βλάπτει λιγότερο την Συρία – για να θυμηθώ τον Καβάφη. Επιλέγω το αρνητικό κριτήριο, γιατί με το θετικό δυσκολεύουν πολύ τα πράγματα.

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει ήδη βλάψει πολλαπλά την Ελλάδα. Του οφείλουμε όλο το μπλέξιμο με το «Μακεδονικό» πρόβλημα, το οποίο θα είχε λυθεί από το 1992, αν ως υπουργός Εξωτερικών, δεν είχε απορρίψει τότε το «πακέτο Πινέιρο». (Περιείχε τους όρους που προσπαθούμε σήμερα να πετύχουμε). Με την αδιαλλαξία που επέβαλλε, όλες οι χώρες του κόσμου αναγνώρισαν το γειτονικό κράτος ως Μακεδονία... Για να μη θυμίσουμε και άλλες αστοχίες με την Αλβανία και τα οικονομικά. Παραμένει ένας σκληρός εθνικιστής δεξιός και το μόνο που μπορεί να προσφέρει στην Ν. Δ., είναι επιστροφές από το ΛΑΟΣ (αλλά και απώλειες από το Κεντρο).

Για την Ντόρα δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι έβλαψε. Τίποτα το εντυπωσιακό στα θετικά αλλά ούτε και στα αρνητικά. Τώρα που χρειάστηκε να δείξει ηγετικό προφίλ, φάνηκε ολίγη. Ούτε καινοτομικό πρόγραμμα εμφάνισε, ούτε ενδιαφέρουσες θέσεις. Αν το μόνο της προσόν είναι ότι στήριξε τον Καραμανλή – μάλλον πρέπει να της καταλογιστεί ως μειονέκτημα. Είναι σίγουρα πιο ευφυής από τον Σαμαρά, πράγμα που δεν είναι και πολύ δύσκολο.

Υπάρχει κάποιος στην Νέα Δημοκρατία που εκτιμώ πολύ περισσότερο, αλλά δεν κατεβαίνει στις εκλογές. Σοβαρός, συγκροτημένος και αποτελεσματικός, ο Κωστής Χατζηδάκης θα έπαιρνε την ψήφο μου. Αλλά, όπως έγραψα, ούτε εγώ ψηφίζω Ν. Δ., ούτε αυτός είναι υποψήφιος.