Τι δεν είπα στο MEGA (γιατί δεν βγαίνω στην τηλεόραση)

Με παρακάλεσαν να δώσω μία μικρή συνέντευξη στο Δελτίο Ειδήσεων του MEGA για την καύση των νεκρών – μια και ήμουν από τους πρώτους που ανακίνησαν το θέμα.

Παρόλο που αποφεύγω να εμφανίζομαι σε Δελτία, έκανα μία εξαίρεση, επειδή θεωρώ το ζήτημα σημαντικό. Μου ζήτησαν να είμαι σύντομος – ο χρόνος που μου αναλογούσε ήταν 1 λεπτό και 40 δεύτερα.

Μίλησα 20 δευτερόλεπτα λιγότερο. Στο Δελτίο μεταδόθηκαν περί τα 15 δευτερόλεπτα από το τέλος της συνέντευξης – μία φράση που, χωρίς τα προηγούμενα, ήταν τελείως κοινότοπη.

Είχα αρχίσει λέγοντας ότι: «αύριο, δέκα Δεκεμβρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ένα από αυτά είναι το δικαίωμα να αποφασίζω για την τύχη του σώματός μου μετά θάνατον».

Οι άνθρωποι του MEGA άσκησαν το δικό τους εξουσιαστικό δικαίωμα: να περικόπτουν και να παραμορφώνουν την σκέψη των άλλων.

Δεν νομίζω πως θα κάνω άλλη εξαίρεση.