Αντίο Τζούλη!

Σημαντικός σκηνοθέτης. Τον γνώριζα πολύ πριν έρθει στην Ελλάδα. Έφηβος είχα δει την «Γυμνή Πόλη» (του 48) και το «η Νύχτα και Πόλη» (50).

 

Μπορεί το «Ριφιφί» (1955) να θεωρείται το αριστούργημά του – αλλά εγώ πιστεύω (και το έχω ξαναγράψει) ότι το σημαντικότερο δημιούργημά του ήταν η Μελίνα. Πήρε μία κοσμική κυρία και μέτρια ηθοποιό, διάσημη για τα ερωτικά της σκάνδαλα και την μεταμόρφωσε σε παγκόσμιο σύμβολο. Η πολιτική ταυτότητα της Μελίνας διαμορφώθηκε από τον Ντασέν. Μην ξεχνάμε πως από τα νιάτα του ήταν ένας αγωνιστής που εξορίστηκε από τις ΗΠΑ για την δράση του. (Τον κάρφωσε ο Edward Dmytryk στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Υποθέσεων ως κομμουνιστή).

 

Ο σκηνοθέτης Ντασέν έδωσε στην αγαπημένη του Μελίνα τον μεγαλύτερο ρόλο  της. Μέσα στην Δικτατορία μεταλλάχτηκε εντελώς. Όσοι την γνωρίζαμε πριν, δεν την αναγνωρίζαμε. Με την δική του καθοδήγηση και τον δικό της δυναμισμό, έγινε μύθος. Κι αυτό είναι μέγιστο επίτευγμα.