Ποιον να ψηφίσω (24.8.2015)

Ας αρχίσω την καταγραφή με τα σίγουρα «όχι». Γιατί τα «ναι» έχουν το πρόβλημα.

Σίγουρα λοιπόν δεν υπάρχει περίπτωση να ψηφίσω Χρυσή Αυγή η ΚΚΕ. Δεν χρειάζεται καν να αναφέρω τους λόγους.

Έχουμε όμως φέτος μία πιο φρέσκια εκδοχή του ΚΚΕ. Την «Λαϊκή Ενότητα». Μήπως αξίζει τον κόπο να ψάξει κανείς το θέμα;  

«Σε τελευταία ανάλυση» (κλασική μαρξιστική φράση) οι διαφορές είναι ασήμαντες. Και οι δύο υπόσχονται ρετρό: έναν σοβιετικού τύπου κρατοκρατούμενο παράδεισο εκτός Ε. Ε. και ευρώ.

Είναι ενδιαφέρον: όλοι οι «δραχμιστές» οικονομολόγοι επικεντρώνονται στην δεύτερη φάση του εγχειρήματος: όταν θα οικοδομήσουμε ένα νέο οικονομικό σύστημα με βάση τα πλεονεκτήματα ενός δικού μας νομίσματος. Προσπερνάνε βιαστικά την πρώτη φάση (για την οποία απλώς παραδέχονται ότι θα είναι «δύσκολη») όπου θα χρεοκοπήσουμε ανεξέλεγκτα, ξεμένοντας από βασικά αγαθά. Αποσιωπούν ότι οι πιθανότητες να αποβιώσει ο ασθενής στην πρώτη φάση της θεραπείας είναι γύρω στο 99%. Επειδή δεν θέλω να βασιστώ στην πιθανότητα του 1%, αποκλείω και την ΛΑΕ.

Τα δύο πάλαι ποτέ κραταιά κόμματα του δικομματισμού είναι επιεικώς νεκρά. Μπορώ να φανταστώ τις ηγεσίες τους σε μελό της Φίνος Φιλμ με τίτλο: «Ο βαρύς νταλικέρης και η ξανθιά κληρονόμος».

Οι «Ανεξέλ»; Το μόνο που πουλούσαν ήταν εθνικισμό και αντι-μνημονιακό πάθος. Εθνικισμό πουλάνε όλοι – μερικοί καλύτερο. Όσο για το μνημόνιο – το ψήφισαν άπαντες οι ψεκασμένοι, χωρίς ούτε επιφύλαξη για τους τύπους! Αυτοακυρώθηκαν.

Μικρά κόμματα: Συμπαθής ο Λεβέντης και του χρωστάμε όλοι μία συγγνώμη. Όταν αυτός μίλαγε λογικά, εμείς του στέλναμε πίτσες. Αλλά έχει πια εντελώς ξεπεραστεί.

Δύο μου έμειναν επιλογές: ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πια, υπάρχει Τσίπρας. (Πιο αρχηγικό κόμμα δεν γνώρισα). Να τον ψηφίσω; Ποιόν όμως; Αυτόν που απλώς δεν κάνει αυτά που υπόσχεται, ή αυτόν που επιπλέον κάνει τα αντίθετα; Αυτόν που μετατρέπει το 38% σε 62; Δεν πολιτεύεται – τζογάρει. Ξέρει κανείς ποιος πραγματικά είναι και τι πιστεύει; Διότι το τι λέει και τι υπόσχεται δεν έχει πια καμία αξιοπιστία. Ναι, είναι χαρισματικός (πρώτος, νομίζω, το έγραψα). Αλλά τι χαρίζει;

Με το «Ποτάμι» ξέρεις που βρίσκεσαι. Είναι το κόμμα της λογικής. Διαθέτει τους καλύτερους επιτελείς και έναν αρχηγό που μπορεί να μην γοητεύει αλλά είναι σωστός. Και, παρόλο που το κατηγορούν για το αντίθετο, έχει και πρόγραμμα.

Δυστυχώς το Ποτάμι μάλλον δεν θα πάρει το μπόνους για να κυβερνήσει. Όποιος όμως και να το πάρει θα χρειαστεί μία γερή δόση λογικής και ένα επιτελείο από ικανά στελέχη. Οπότε…