Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, και έφτασε η προκαθορισμένη από μήνες ημερομηνία των διακοπών. Μέσα στην κρίση, τις κλειστές τράπεζες και το επαπειλούμενο Grexit.
Μα τώρα είμαστε για να τρέχουμε στα νησιά;
Τι να γίνει όμως; Είχαν φτάσει και τα ξενιτεμένα μέλη της οικογένειας με τα παιδάκια τους που λαχταρούσανε θάλασσα.
Πριν πολλά χρόνια είχαμε βρεθεί στην Λευκάδα, τις μέρες που πιάστηκε ο Σάββας Ξηρός και έσκασε όλη η υπόθεση της 17 Νοέμβρη. Παρακολουθήσαμε όλο το θρίλερ από μία λιλιπούτεια τηλεόραση 12 ιντσών κρεμασμένη ψηλά στον τοίχο.
Πού να φανταστούμε ότι η Τύχη μας επεφύλασσε φέτος πιο συναρπαστικό θρίλερ όπου και πάλι ο Χίτσκοκ (ναι, Δημήτρη Χαντζόπουλε!) θα έσκιζε τα πτυχία του.
Φύγαμε για την Πάρο χαράματα Κυριακής 12 Ιουλίου, ενώ ήδη είχε λήξει η μάχη της Βουλής (και της Ζωής) και άρχιζε η μάχη του Eurogroup.
Οι νεότεροι κουβαλούσανε φοβερά σύνεργα. Οι σανίδες για σέρφινγκ ήταν το λιγότερο. Το χειρότερο ήταν ο αετός ή kite που ήθελε, μόνος του, ένα μεταφορικό μέσο.
Ετοιμασίες, βαλίτσες, μπαγκαζιέρες – κι ανάμεσα οι φωνές: «μην ξεχάσεις να περάσεις από την τράπεζα για τα εξήντα ευρώ!».
Αυτές τις διακοπές θα τις θυμόμαστε (αν επιζήσουμε). Πάμε απλώς και μόνο από υποχρέωση στο νεότερα μέλη – και για να μην χάσουμε τις προκαταβολές μας. Κατά τα άλλα έχουμε διπλό και τριπλό άγχος…
Και πάλι στο δωμάτιο που νοικιάσαμε δέσποζε μία μίνι τηλεόραση 12 ιντσών σκαρφαλωμένη επάνω σε μία ψηλή ντουλάπα. Δεν είχε τηλεκοντρόλ και έπρεπε να ανέβεις σε μία καρέκλα για να την ανάψεις. Ο χειρισμός των καναλιών γινόταν από τον αποκωδικοποιητή (αυτός είχε τηλεκοντρόλ) αλλά για την ένταση του ήχου έπρεπε πάλι να σκαρφαλώσεις.
Έξω η θάλασσα λαμπερή μας καλούσε. Οι νεότεροι χάνονταν όλη μέρα. Εμείς Ίντερνετ, ραδιόφωνο, κινητό. Κι αυτό το κείμενο γράφεται σε μία ταμπλέτα που συνεχώς μου αλλάζει τις λέξεις και μου σπάει τα νεύρα.
Ανώτερο από το θρίλερ της Λευκάδας το φετινό. Τι θα κάνει ο Τσίπρας με την Πλατφόρμα; Και με την Ζωή;
Κρίμα που φέραμε βιβλία για διάβασμα! Ούτε έντυπο δεν πιάνουμε στα χέρια μας (οι εφημερίδες τραγικά καθυστερημένες). Η Πάρος πάντα όμορφη και η θάλασσα ελκυστική. Ίσως βρούμε λίγο χρόνο γι αυτές, όταν ηρεμήσουν τα πράγματα.
