P ALIGN="JUSTIFY">Ο πουριτανισμός δεν πέθανε. Μην πιστεύετε τι σας λένε: ζει και βασιλεύει και τον κόσμο δυναστεύει! Και τον δυναστεύει μάλιστα πολύ περισσότερο, γιατί δεν είναι ανοιχτός και σαφής: έχει ύπουλα εισχωρήσει σε εκατοντάδες απόψεις, δοξασίες και κοσμοθεωρίες - έτσι που ούτε τον αναγνωρίζουμε πια.

Πάρτε τους τιμητές του πλούτου. Πιστεύουν -ειλικρινά- πως η στάση τους οφείλεται σε αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης. Αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Για να βεβαιωθείτε, προτείνετε τους, αντί για την κατάργηση του πλούτου την επέκταση του σε όλους τους ανθρώπους. Θα τους δείτε συχνά να οπισθοχωρούν έντρομοι μπροστά στο όραμα μιας ανθρωπότητας βυθισμένης στις “υλιστικές απολαύσεις”.

Αιώνες προπαγάνδας μας έμαθαν να κοιτάμε καχύποπτα την ευτυχία. Να ταυτίζουμε την απόλαυση με τη διαφθορά. Να φορτωνόμαστε τύψεις κάθε φορά που κάνουμε το κέφι μας. Τόσο έχει ποτίσει, μέσα μας αυτό το φαρμάκι, που θεωρούμε φυσικό να μετανιώνουμε για τη... χαρά!

Ωστόσο, και αφύσικο είναι και απάνθρωπο. Γιατί, τελικά, η φύση του άνθρωπου ζητάει την ευχαρίστηση. Το να ταυτίζουμε την απόλαυση με την αμαρτία, είναι σαν να αρνιόμαστε στον άνθρωπο τη φύση του.

Η ίδια προπαγάνδα, τον γλυκύτατο Επίκουρο του είπε γουρούνι, επειδή τόλμησε να υποστηρίξει το δικαίωμα της ευτυχίας. Αυτόν, τον πιο πνευματικό και ευαίσθητο από τους φιλόσοφους, τον βαφτίσανε κοιλιόδουλο και πόρνο...

Η σαθρή λογική του πουριτανισμού βασίζεται σε αυθαίρετες (και κρυφές) προϋποθέσεις. Διαιρεί τις απολαύσεις σε “ανώτερες” και “κατώτερες” ή ψυχικές και σωματικές (λες κι ένα άψυχο σώμα μπορεί να φάει ή να κάνει έρωτα...). Όλες όμως οι απολαύσεις είναι ίδιες: από τις αισθήσεις ξεκινάνε (ναι - και η μουσική και η ζωγραφική, όπως και το φαΐ και ο έρωτας) και στην ψυχή νιώθονται. Όρια ανάμεσα σώμα και ψυχή δεν υπάρχουν, μια ενότητα είμαστε ψυχοσωματική.

Ας αφήσουμε που η διαίρεση ανάμεσα σε ανώτερες και κατώτερες απολαύσεις προϋποθέτει και μιαν αξιολόγηση - και με ποια άραγε κριτήρια δουλεύει αυτή η βαθμολογία; Γιατί πρέπει ένα άριστο pate de fοis gras aux truffes να είναι κατώτερο σαν απόλαυση, από μια άθλια παράσταση του Αντώνιος και Κλεοπάτρα;

Επειδή δεν θα γινόταν να σταθεί αλλιώς, ο πουριτανισμός υπόσχεται κι αυτός κάποια ευτυχία.

Μόνο που τη μεταθέτει σε άλλη ζωή. Αντίθετα με τους δοσάδες, το σλόγκαν του είναι: πληρώνετε τώρα - απολαμβάνετε αργότερα. Αλίμονο! Ας αφήσουμε που δεν υπάρχει ίχνος (επιστημονικής) απόδειξης για την ύπαρξη άλλης ζωής -ποιος εγγυάται για την ποιότητα της; Ποιος μπορεί να ζει με το δέκα και καρτέρει; Αυτή η αντιστροφή της λογικής - πως βολεύει (συμπτωματικά) όλους τους εκμεταλλευτές του ανθρώπου ! Στέναζε ο γάιδαρος του Βάρναλη:

Αντραλίζομαι! πεινώ!

Σούτ! θα φας στον ουρανό!

Δεν είναι τυχαίο που τα απολυταρχικά καθεστώτα είναι πάντα τα πιο πουριτανικά. Μισούνε την ηδονή και τη χαρά, στιγμές ελεύθερες και υγιείς που δεν ταιριάζουν με τον τρόμο και την κατάθλιψη στην οποία πρέπει μόνιμα να βρίσκονται οι σκλάβοι-πολίτες. Οι οποίοι πρέπει πάντα να θυσιάζουν το σήμερα στην οικοδόμηση του μέλλοντος της πατρίδας, στην ενδυνάμωση του εθνικού στρατού, κτλ. κτλ. Αυτοί, εκτός από τη μέλλουσα ατομική ζωή, έχουν (λαμβάνειν) και μέλλουσα εθνική ζωή. Μόνο παρούσα ζωή δεν έχουν, οι φουκαράδες!

Θέλετε κι άλλα καθημερινά παραδείγματα πουριτανισμού; Οι καταδίκες της "καταναλωτικής κοινωνίας", της πορνογραφίας και της ταχύτητας.

Μάλιστα - η απαγόρευση της ταχύτητας έχει μόνο πουριτανική προέλευση. Μην πιστεύετε τα περί ασφαλείας. Οι στατιστικές τα διαψεύδουν. Αλλά η ταχύτητα είναι ηδονή (γι' αυτούς που την αγαπούν) και το “κράτος-ηθικολόγος” την απαγορεύει. Έχει μια αναρχική αίσθηση ελευθερίας αυτή η υπερνίκηση της αδράνειας και της βαρύτητας. Να μας λείπει!

Αμ η ερωτική τέχνη; Η πουριτανο-προπαγάνδα της έδωσε το υβριστικό όνομα “πορνογραφία”, λες και κάθε απεικόνιση ερωτικής πράξης αφορά πόρνες!.. (Ήδη το όνομα είναι καταδίκη). Οι πιο προηγμένοι λαοί του κόσμου, οι αρχαίοι Έλληνες, οι Ινδοί, οι Κινέζοι, ζούσαν περιτριγυρισμένοι από ωραιότατα ερωτικά αντικείμενα: αγγεία, λύχνους, γλυπτά, τοιχογραφίες, που γιόρταζαν τη χαρά του έρωτα. Ήσαν αισχροί; Ήσαν πόρνοι; Ή μήπως ήσαν απλώς ελεύθεροι;

Εμείς αυτή την τέχνη τη θάψαμε στα υπόγεια των μουσείων. Ακούσαμε αυτούς που ονόμαζαν “κτηνώδη” την ερωτική τέχνη - ενώ είναι το ανθρώπινο στοιχείο στη στιγμή του έρωτα, το παιχνίδι της φαντασίας και της νόησης που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το ζώο. Αυτοί (οι “τα φαιά φορούντες, περί ηθικής λαλούντες”) που θέλουν να γίνεται η ερωτική πράξη αυτόματα (με σκοπό την αναπαραγωγή), αυτοί θέλουν να μας κάνουν ζώα!

Κι έτσι, η ερωτική τέχνη τελικά έγινε πραγματική πορνογραφία. Κάτι λαθρόβιο και βρώμικο, που γίνεται κρυφά και παράνομα και είναι (γι' αυτό το λόγο) κακόγουστο και κακοφτιαγμένο. Τώρα είναι επικίνδυνη, τώρα διαστρέφει τα παιδιά μας. Οι Ευρωπαίοι που την άφησαν ελεύθερη, είδαν τάχιστα να ελαττώνεται η ζήτηση της, να βελτιώνεται η ποιότητα της και να μειώνεται (αισθητά) ο αριθμός των σεξουαλικών εγκλημάτων. Εμείς όμως εξακολουθούμε να θεωρούμε την ηδονή υπόθεση του εισαγγελέα.

Από όλες τις προπαγάνδες η πουριτανική είναι η πιο επικίνδυνη. Ελευθερωθείτε! Παρατήστε τις τύψεις και τις αναστολές και απολαύστε τη ζωή αυτή - κι αν υπάρχει άλλη, θα απολαύσετε και την άλλη! Κανένας Θεός δεν μπορεί να είναι τόσο μικρόψυχος, που να σας τιμωρήσει επειδή χαρήκατε...