Ο Νταγιάν -μαύρη βούλα στο μάτι-
τρώει τα νύχια του στα παράθυρα 
φωνάζοντας: να μπει! 
Βλάχος, στραβοκάνης, κοντοπόδαρος
με μια βραχνή φωνή σαν κόρνα 
όλη μέρα κρέμεται στά τζάμια 
φωνάζοντας: να μπεί! 
Μα όταν μπεί, νιώθει ξαφνικά
να τον πλακώνουν τα ταβάνια, οι τοίχοι
και όλος άγχος ορμάει στο παράθυρο, 
ουρλιάζοντας: να βγεί!
Βγαίνει, και στήνεται αμέσως στο περβάζι
φωνάζοντας: να μπεί!